Laura was 6 jaar toen haar vader, Klaas, last kreeg van ernstige astmaklachten tijdens hun kampeervakantie in Frankrijk. Dit gebeurde nadat zijn neuspoliepen waren verwijderd. Laura had geen idee wat er aan de hand was, het had zo een griepje kunnen zijn. Ze merkte wel dat haar vader minder mee kon spelen. Sindsdien was samen een balletje trappen of in het zwembad springen te veel gevraagd.
Klaas werd vaak opgenomen in het ziekenhuis. Laura heeft gelukkig geen nare herinneringen aan deze tijd. Het was steeds normaler aan het worden en al dat medische hoorde er gewoon bij. Thuis werd hier openlijk over gepraat en dat vond iedereen heel fijn! Laura kan zich nog goed herinneren dat ze veel tijdens haar middelbareschooltijd heeft doorgebracht met haar broer Niels en schoolboeken in het restaurant of de visvijver van het UMCU. Naast het gezin, kon Laura ook praten met haar vriendinnen en oma’s en opa’s. Haar broer Niels – welke autisme heeft – heeft haar op zijn manier goed kunnen steunen. Helaas stonden de leraren niet open voor een gesprek over de situatie van haar vader. Ondanks heeft ze het dankzij ieder met wie ze er wel over kon praten een plekje kunnen geven.
In januari 2003 werd Klaas voor het eerst opgenomen in Davos, Zwitserland. Laura was toen 14 jaar en volop in de pubertijd. Ze vond het verschrikkelijk om haar vader 12 weken lang te moeten missen. Helaas werden 12 weken, 6 maanden omdat Klaas niet voldoende hersteld was om huiswaarts te keren. Niet alleen Laura, maar ook Klaas zijn vrouw had het er moeilijk mee dat haar man zo lang op de alp moet verblijven. Dit raakte Laura enorm. Klaas denkt dat zo lang weg zijn van elkaar, voor hem als patiënt, misschien wel makkelijker is geweest dan voor het thuisfront. Het missen wordt door ieder ander ervaren en communiceren in die tijd, is niet zo makkelijk als vandaag de dag.
Lidwien, de vrouw van Klaas werkte fulltime. Omdat Klaas voor langere tijd was opgenomen kwam er meer op het bordje van Laura en haar broer te liggen. Zo haalden ze boodschappen, werd er gekookt en andere huishoudelijke taken verricht. Ze kinderen werden op deze manier snel zelfstandig. Bij thuiskomt wist Klaas niet zo goed wat hij met deze zelfstandigheid aan moest, en nam weer veel bij Laura en Niels uit handen wat Lidwien hem wel heeft kwalijk genomen. In deze periode zou het gezin met een oom en tante op reis gaan. Door de verlening van de opname moest de vakantie naar Turkije worden geannuleerd. Uiteindelijk hebben ze de kinderen op een ander moment verrast en de vakantie alsnog gevierd.
De middelbareschooltijd ging gewoon door, net als de rest van het leven in Nederland. Laura haalde fraaie cijfers en mocht van uit de mavo doorstromen naar het Gooisch Lyceum. Hier had ze weinig zijn in. Ze gooide de handdoek in de ring. Hier baalt ze nu best van! Eind goed, al goed. Ze is recentelijk afgestudeerd en heeft een goede baan!
Maandelijks de gratis nieuwsbrief in je email ontvangen! Een nieuwsbrief vol wetenswaardigheden voor mensen met (ernstig) astma.