Vakantieplannen & het meenemen van medicatie die gekoeld moet blijven

Als je op reis gaat met (ernstig) astma kun je tegen allerlei uitdagingen aanlopen. Ervaringsdeskundige Rianne deelt één van de zaken waar ze tegen aanliep en de oplossing die ze heeft bedacht… 

Vakantieplannen!!!! 

Die hadden we eind vorig jaar al bedacht: met de motor naar Schotland! En dit keer gaan we de NC500 rijden, een prachtige route langs de noordelijke kust. Bonus: we hebben Schotse vrienden, dus aan het eind van de rit genieten we nog een paar dagen van wat goede quality time met hen. 

Maar ja, alleen vroeg boeken en een route uitstippelen is niet genoeg voorbereiding als je zoals ik reist. Er is ook nog zoiets als… medicatie meenemen. En dan heb ik het naast de inhalators en tabletten ook over vijf injecties, biologicals. 

Voor wie nog nooit met de motor op vakantie is geweest: een grote koffer meenemen is geen optie. Ik heb een 3-liter tanktas, twee zijkoffers van elk 4 liter en een roltas over de buddyseat. Geen hakken of overbodige luxe dus, maar wel kleding, toiletspullen én medicatie voor twee weken. Dat is even puzzelen. 

Alsof dat nog niet ingewikkeld genoeg is… weet jij op welke temperatuur bepaalde medicatie bewaard moet worden? 

Niet alles hoeft gekoeld gelukkig, maar de biologicals wel. Dupilumab mag twee weken buiten de koelkast blijven – dat is dus mooi meegenomen. Maar omalizumab… dat is een ander verhaal. Die moet tussen de 2 en 8 graden bewaard worden, beschermd tegen licht en mag slechts 48 uur buiten de koelkast bij kamertemperatuur (25°C) blijven. Één ding scheelt, 25 graden zal het niet snel worden in het noorden van Schotland. 

Dus daar zat ik dan. Tickets voor de ferry met de motoren al binnen, maar een koelkast op de motor is geen optie. De afgelopen maanden heb ik dan ook het halve internet afgestruind. Ik heb de fabrikant van omalizumab gemaild: “Hoe houd ik die injecties koel in beperkte ruimte?” Ik werd vriendelijk doorverwezen naar de apotheek. 

Mijn eigen apotheek ziet mijn medicatieaanvragen al als een soort bulkorder, dus ik heb het neergelegd bij mijn longverpleegkundige. Zij schakelt nu met de ziekenhuisapotheker die veel met biologicals werkt. 

Ondertussen zat ik natuurlijk niet stil. Ik heb zóveel koeltassen voorbij zien komen, in alle kleuren en maten. Ik droom er bijna van. Maar blijft de temperatuur daarin wel constant? En: heb ik overal toegang tot een vriezer om die koelelementen weer op te laden? En waar laat ik dan de injecties zolang? 

Toen dacht ik ineens aan insulinepennen. Diabetici gebruiken ook biologicals. Nieuwe zoekwoorden dus! Ik ben zelfs in de webshop van het Diabetesfonds gaan snuffelen. Tot ik op ‘semaglutide’ (medicijn voor mensen met diabetes en gewichtsverlies) ging zoeken en ineens kwam ik in een compleet andere wereld van praktische koelsystemen terecht. 

Thermosflessen met ingebouwde koeling bijvoorbeeld. Alleen nog even uitzoeken of mijn injecties erin passen. Ik heb ze bij elkaar gezocht, elastiek eromheen, een rondje papier geknipt met de juiste diameter… en testen maar. 

Na drie verschillende thermosflessen vond ik het perfecte model – én een Nederlands verkooppunt (wel prijziger dan de Chinese sites, maar ik was wat huiverig voor de kwaliteit). Of het toch een Chinese tussenhandel was? Tja… wie zal het zeggen. 

Feit blijft: de medicatie is kostbaar. Dus dan kies ik liever voor zekerheid. De markt biedt gelukkig meer dan alleen koelkastjes. 

Toen de thermosfles werd bezorgd, heb ik direct de proef op de som genomen. Aan tafel met twee powerbanks. Fles aangesloten, temperatuur ingesteld, timer op de telefoon aan en… draaien maar! 

De fles hield het ruim 7 uur vol op één powerbank en die was nog niet eens leeg. De temperatuur bleef tussen de 8 en 11 graden (zonder inhoud). Prima dus! En ’s avonds kan de fles gewoon aan de stekker. Wel even een reisstekker type G meenemen voor Schotland natuurlijk… 

Deze zoektocht heeft me een half jaar gekost, maar het was het waard. Nog een paar weken en dan gaan we écht: met de motor naar Schotland! 

In het najaar deel ik mijn praktijkervaring – wordt vervolgd!