Longscan (Thoraxfoto of CT-scan)

Een thoraxfoto, ook bekend als een röntgenfoto van de borst, maakt gebruik van röntgenstralen om afbeeldingen van de borstkas te produceren. Deze afbeeldingen zijn bedoeld om de structuren van de borstholte te visualiseren, zoals de longen, ribben, hart, borstbeen en middenrif. Het visualiseren van deze structuren in de borstkas helpt de behandelend arts bij het beoordelen van de gezondheid van de longen, het opsporen van mogelijke afwijkingen, het stellen van diagnoses en het bepalen van de juiste behandeling.

Een thoraxfoto wordt gebruikt als een snelle, niet-invasieve methode om de longen en de borstholte te beoordelen. Niet-invasief betekent dat het onderzoek buiten het lichaam wordt uitgevoerd en er geen apparatuur in het lichaam wordt gebracht.

Het maken van een thoraxfoto wordt doorgaans uitgevoerd door een radiodiagnostisch laborant of röntgenlaborant op de afdeling radiologie van een ziekenhuis. Voordat de foto wordt genomen, word je gevraagd om metalen voorwerpen en juwelen af te doen. Vaak wordt ook gevraagd om je bovenlichaam te ontbloten. Metalen kunnen de röntgenstralen absorberen of juist verspreiden. De kwaliteit van de afbeelding kan hierdoor verminderen.

Tijdens het onderzoek sta je rechtop tegen een detector of zit je op een speciaal ontworpen stoel of tafel. Je wordt verzocht diep adem te halen en de adem even in te houden tijdens de opname, zodat de borstkas goed wordt blootgesteld voor de foto.

Het röntgenapparaat stuurt tijdens de opname röntgenstralen door je lichaam naar de detector aan de andere kant. Deze röntgenstralen worden geabsorbeerd door het weefsel in de borstkas op basis van de dichtheid, wat resulteert in een röntgenfoto.

Vervolgens beoordeelt een radioloog de verkregen foto’s van het röntgenonderzoek op eventuele afwijkingen, letsels, tumoren, ontstekingen of andere aandoeningen. Een rapport met de bevindingen, conclusies en eventuele aanbevelingen voor verdere acties wordt naar de behandelend arts gestuurd die het röntgenonderzoek heeft aangevraagd. De behandelend arts kan aan de hand van de rapportage een diagnose stellen en een behandelingsplan opstellen.

Een CT-scan maakt gebruik van röntgenstralen om gedetailleerde driedimensionale beelden van de longen en aangrenzende gebieden te creëren. Hierdoor wordt een dwarsdoorsnede van het lichaam verkregen. Deze dwarsdoorsneden kunnen vanuit verschillende perspectieven worden bekeken: horizontaal, vanaf de zijkant en vanaf de voorkant. In vergelijking met een thoraxfoto levert een CT-scan een gedetailleerder en daardoor nauwkeuriger beeld op.

Het doel van het maken van een CT-scan is het opsporen en evalueren van aandoeningen in de longen, zoals tumoren, infecties, bloedstolsels en andere afwijkingen. Dit draagt bij aan het stellen van diagnoses en het bepalen van de juiste behandeling.

In bepaalde gevallen kan de behandelend arts besluiten een CT-scan met contrastvloeistof uit te voeren.

Contrastmiddel is een jodiumhoudende vloeistof die doorgaans via een infuus in de aders wordt toegediend. Het gebruik van contrastvloeistof zorgt voor een helderder contrast tussen het bloedvatenstelsel en het omringende weefsel. Dit contrast helpt bepaalde structuren en bloedvaten duidelijker te visualiseren, waardoor de bloedvaten, organen, tumoren, ontstekingen en andere afwijkingen beter zichtbaar worden.

Het contrastmiddel is doorgaans veilig, tenzij je er allergisch voor bent, en wordt snel uitgescheiden via de nieren.

Soms wordt zowel een scan met als zonder contrastvloeistof uitgevoerd om een grondiger beeld van de longen te verkrijgen.