Lees voor

Maximale inspanningtest

Met de maximale inspanningstest kan de mate van ademhalingsbeperking en astmasymptomen door lichamelijke inspanning beoordeeld worden.

Maximale inspanningtest

De maximale inspanningstest, ook bekend als de inspanningstest of fietsergometrie, wordt uitgevoerd om de mate van ademhalingsbeperking en de mate van astmasymptomen door lichamelijke inspanning te beoordelen. Dit onderzoeken ze door te meten hoe je conditie is en hoe je hart, longen en spieren functioneren bij toenemende fysieke belasting.

Uitvoering van de maximale inspanningstest

Voorafgaand aan het onderzoek ontvang je instructies van je behandelend arts over het (tijdelijk) stoppen of extra innemen van medicatie.

Bij aanvang van het onderzoek worden basismetingen uitgevoerd, waaronder:

  • Hartslag en hartslagfunctie, gemeten met een hartfilmpje (ECG). Monitorstickers worden op de borst en rug geplakt. Deze stickers zijn verbonden met een monitor.
  • Bloeddrukmeting met een band om je arm die elke minuut kort wordt opgeblazen en weer leegloopt.
  • Saturatie, om de hoeveelheid zuurstof in het bloed te meten. De saturatiemeter wordt op het voorhoofd geplaatst of op de vinger of oorlel bevestigd.
  • Meting van ingeademde zuurstof en uitgeademde koolstofdioxide met een gezichtsmasker over de neus en mond.

Na de basismeting wordt de inspanning gestart, meestal op een fietsergometer, maar het kan ook op een loopband zijn. Gedurende de inspanning worden dezelfde metingen herhaald. Bij een maximale inspanningstest met bloedafname wordt tijdens de inspanning bloed afgenomen, meestal vanuit de pols.

De intensiteit van de inspanning neemt geleidelijk toe, waarbij je wordt aangemoedigd om maximale inspanning te leveren. Zodra je niet meer kunt doorgaan, mag je stoppen met inspannen.

Na de inspanning worden de metingen opnieuw uitgevoerd om te beoordelen hoe snel de ademhaling en andere lichaamsfuncties herstellen naar het begin niveau. De testresultaten worden gedeeld met je behandelend arts. Als lichamelijke inspanning astmasymptomen veroorzaakt, kan je behandelend arts het behandelingsplan aanpassen met medicatie of adviezen geven in fysieke activiteiten.

Voor het diagnosticeren en controleren van astma zijn er verschillende onderzoeken mogelijk. Op de pagina Onderzoeken bij astma vind je deze verschillende onderzoeken.

 

De maximale inspanningstest, ook bekend als de inspanningstest of fietsergometrie, wordt uitgevoerd om de mate van ademhalingsbeperking en de mate van astmasymptomen door lichamelijke inspanning te beoordelen. Dit onderzoeken ze door te meten hoe je conditie is en hoe je hart, longen en spieren functioneren bij toenemende fysieke belasting.

Tijdens de maximale inspanningstest wordt gemeten hoe je conditie is en hoe je hart, longen en spieren functioneren bij toenemende fysieke belasting. Voor, tijdens en na inspanning worden allerlei functies gemeten.

  • Hartslag en hartslagfunctie, gemeten met een hartfilmpje (ECG). Monitorstickers worden op de borst en rug geplakt. Deze stickers zijn verbonden met een monitor.
  • Bloeddrukmeting met een band om je arm die elke minuut kort wordt opgeblazen en weer leegloopt.
  • Saturatie, om de hoeveelheid zuurstof in het bloed te meten. De saturatiemeter wordt op het voorhoofd geplaatst of op de vinger of oorlel bevestigd.
  • Meting van ingeademde zuurstof en uitgeademde koolstofdioxide met een gezichtsmasker over de neus en mond.

Na de basismeting van de hartsfunctie, saturatie, bloeddruk en de ademhaling wordt de inspanning gestart, meestal op een fietsergometer, maar het kan ook op een loopband zijn. Gedurende de inspanning worden dezelfde metingen herhaald. Bij een maximale inspanningstest met bloedafname wordt tijdens de inspanning bloed afgenomen, meestal vanuit de pols.

De intensiteit van de inspanning neemt geleidelijk toe, waarbij je wordt aangemoedigd om maximale inspanning te leveren. Zodra je niet meer kunt doorgaan, mag je stoppen met inspannen.

Na de inspanning worden de metingen opnieuw uitgevoerd om te beoordelen hoe snel de ademhaling en andere lichaamsfuncties herstellen naar het begin niveau. De testresultaten worden gedeeld met je behandelend arts. Als lichamelijke inspanning astmasymptomen veroorzaakt, kan je behandelend arts het behandelingsplan aanpassen met medicatie of adviezen geven in fysieke activiteiten.

Ontvang de nieuwsbrief

Maandelijks de gratis nieuwsbrief in je email ontvangen! Een nieuwsbrief vol wetenswaardigheden voor mensen met (ernstig) astma.