Onze vrijwilligers aan het woord: Erik
Gepubliceerd: 16 feb 2024Dit ben ik…
Mijn naam is Erik Elferink, bijna 69 jaar oud. Mijn hobby’s zijn fotograferen, tekenen, schilderen, naar de film of naar het theater gaan en in de natuur zijn. In 1994 is bij mij ernstig astma vastgesteld. Mijn eerste opname in Davos was in mei 1995. Ik was toen 40. Mijn 10e en laatste opname was in 2014. Sinds ik elke vier weken de biological reslizumab krijg gaat het eigenlijk best wel goed met mij en mijn astma. Tot mijn eerste opname was ik werkzaam als Art-Director bij verschillende grote en kleinere reclamebureaus. Ik bedacht reclamecampagnes en TV commercials en deed eigenlijk alles wat met communicatie te maken had. Een snel, heel mooi en veel te druk leven dat uiteindelijk niet langer samen bleek te gaan met ernstig astma. Op mijn 43ste ben ik 100% afgekeurd na drie jaar wanhopig proberen het toch vol te houden. Later ben ik voor mezelf begonnen als illustrator en vormgever en dat doe ik nog steeds met erg veel plezier.
Mijn werk als vrijwilliger voor de VND
Ik ben vrijwilliger geworden omdat Gerard Brom (de inspirator van vele communicatieve uitingen waar onder ons magazine AstmaNieuws, nu Reactie!) van de VND me dat vroeg. Ik had ineens tijd over in plaats van tekort. Dat kwam dus lekker uit. Ik ben eerst nog een tijdje bestuurslid geweest, maar ik kwam er al snel achter dat mijn capaciteiten ergens anders lagen. Ik ben toen op verzoek van Gerard de opmaak en vormgeving van ons magazine gaan doen. Dat bleek een gouden greep. Ik ben inmiddels verantwoordelijk voor veel communicatieve uitingen van de VND behalve onder andere de social media dingen en de animatiefilms. Daar hebben we gelukkige fantastische en jongere vrijwilligers voor. Vele uitingen heb ik inmiddels mogen bedenken en vormgeven voor de VND. Denk aan de huisstijl van de VND (niet het logo) de BN’er campagne, de nieuwe anti-Vapen campagne, het jaarverslag, het WitBoek en het logo en jubileummagazine A Long Story ter ere van het 125-jarig bestaan van de VND.
Dit heeft het vrijwilligerswerk voor de VND mij (tot nu toe) gebracht
Het vrijwilligerswerk houdt me niet alleen in contact met medepatiënten maar daardoor ook met de hele maatschappij. Dus ook met de ‘andere’ kant. Via mijn vrijwilligerswerk ben ik in contact gekomen met Margreet van Roest. Samen verzorgen we, elk vanuit ons eigen bedrijf, ook de vormgeving, opmaak en productie van diverse medische congressen en proefschriften waar (vooral) longartsen op promoveren. Margreet doet de organisatie en ik de vormgeving. Mooi toch, hoe vrijwilligerswerk je op die manier kan verbinden met mensen, zowel privé als op werkgebied.
Ik ben blij dat ik mijn bijdrage, door vrijwilligerswerk, kan en mag leveren aan het gezicht van de VND. Ik ben slechts een radartje in die hele organisatie. Het is een prachtige, gevarieerde club mensen die ongelofelijk veel heeft bijgedragen aan het feit dat ik nu nog goed functioneer. Door middel van alle regelingen die in het verleden mogelijk zijn gemaakt voor en voorspoedig verblijf in Davos tijdens al mijn opnames. De aandacht voor ernstig astma in het algemeen en de revalidatiemogelijkheid in het NAD in Davos in het bijzonder behoeft nog altijd breed onder de aandacht te worden gebracht. Het is vaak nog een ‘verborgen’ ziekte waarbij de impact op het dagelijks leven nog immer zwaar onderschat wordt. Via de VND heb ik zoveel prachtige en sterke mensen ontmoet waarvan ik een aantal zelfs mijn vrienden mag noemen. Dat is een belangrijke en de meest positieve bijwerking van mijn ernstig astma gebleken.
Zolang ik kan en de VND dat wil zal ik mijn bijdrage als vrijwilliger blijven voortzetten.