180.000 huishoudens gebaat bij abonnementstarief Wmo

Mensen met een beperking of chronische ziekte kregen afgelopen jaren te maken met bijna een verdubbeling van zorgkosten en een enorme opeenstapeling van eigen bijdragen. Enerzijds door toegenomen kosten, anderzijds doordat tegemoetkomingen en compensatieregelingen zijn wegbezuinigd. De invoering van het abonnementstarief voor de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) door het kabinet, is een belangrijke eerste stap om de stapeling van zorgkosten aan te pakken.

Ieder(in) pleit al jaren voor het maximeren van de eigen bijdragen voor gemeentelijke hulp en ondersteuning uit de Wmo. Tot nu toe konden gemeenten zelf de hoogte van eigen bijdragen bepalen, voor bijvoorbeeld huishoudelijk hulp of individuele begeleiding.

Dit leidde tot grote verschillen tussen gemeenten en tot oplopende eigen bijdragen van wel 1.000 euro of meer per jaar. Vooral mensen met een beperking of chronische aandoening met een middeninkomen kregen hiermee te maken. De opeenstapeling van de eigen bijdragen werd door veel mensen gezien als een boete op hebben van een beperking of ziekte.

Goed geholpen

De invoering van één tarief van 17,50 euro per vier weken voor de gemeentelijke hulp of ondersteuning is belangrijk voor deze mensen. ‘Mensen zijn zeer goed geholpen met dit abonnementstarief. Het ziet ernaar uit dat we zo een stokje kunnen steken voor de verdubbeling van zorgkosten’, reageerde Ieder(in)-directeur Illya Soffer dinsdag bij Radio 1 Journaal. Naar verwachting 180.000 huishoudens hebben voordeel van deze kabinetsmaatregel.

Gemeenten vrezen tekorten

Gemeenten verzetten zich tegen de invoering van het vaste tarief voor de Wmo-voorzieningen. Ze vrezen onder meer dat ze niet uitkomen met het geld dat het kabinet heeft uitgetrokken om de gemeenten te compenseren. Het kabinet trekt 145 miljoen per jaar uit om de gemeenten te compenseren voor deze maatregel. Ieder(in) vindt dat gemeenten wel in staat moeten zijn om de Wmo goed uit te voeren, met een deugdelijke financiering.

Maatwerk

Ieder(in) houdt de komende maanden in de gaten of gemeenten met de invoering van het abonnementstarief niet gaan beknibbelen op de hulp en ondersteuning – of dat ze de kosten gaan afwentelen. Voorop staat dat mensen de passende zorg en ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. Dit maatwerk valt onder het abonnementstarief en mag niet onder (algemene) voorzieningen worden gebracht, waarvoor alsnog hogere eigen bijdragen gaan gelden.

Meer nodig om stapeling tegen te gaan

De invoering van het abonnementstarief is een mooie eerste stap. Deze maatregel draagt vooral bij aan een oplossing voor mensen met een middeninkomen. Lage inkomens betalen op dit moment in veel gemeenten al een lagere eigen bijdrage. Deze minima-regelingen moeten overeind blijven.

Als het kabinet de stapeling van zorgkosten echt wil aanpakken, dan is er meer nodig. Het kabinet zou ook de eigen bijdragen in de Wet langdurige zorg structureel moeten verlagen. De eigen bijdragen in de Wlz blijven voor grote groepen mensen een enorme last die nauwelijks valt op te brengen.

Het kabinet heeft met een algemene maatregel van bestuur het abonnementstarief voor 2019 ingevoerd. Volgend jaar volgt nog een wet waarmee het tarief structureel wordt vastgelegd.

Meer weten over het abonnementstarief? Lees ’10 vragen over het wmo-abonnementstarief’

Bron: Iederin